Cavolo nerosalade met pronkbonen en geroosterde spruitjes
In mijn vorige post vertelde ik over het gezamenlijke keukenproject dat ik laatst aanging met een vriendin. De opzet was om ieder een eigen bonensalade te maken met één van de prachtige bonenvarianten uit haar groentetuin. Het vorige bericht eindigde met het recept van Anca’s salade en nu is het de beurt aan die van mij!
Met bonensalades kun je alle kanten op. De truc om ze aantrekkelijk en interessant te maken is om de bonen te combineren met verse ingrediënten met een contrasterende smaak en textuur. Als je daar vanuit gaat, kan het resultaat telkens compleet anders van karakter zijn en eet je er met plezier ieder seizoen van het jaar van.
Waar Anca’s kievitsbonensalade vrolijk en zonnig is, heb ik een seizoensgebonden, winterse aanpak gevolgd, met ingrediënten die op dit moment op hun best zijn. Uit de verschillende beschikbare bonensoorten heb ik de pronkbonen gekozen, die ik heb gecombineerd met de bijpassende diepdonkere kleuren van cavolo nero en paarse spruitjes. Ik heb hazelnoten toegevoegd om hun stevigheid en sugar snaps en flink wat verse kruiden om hun knapperigheid en contrasterende kleur.
Ik heb de cavolo nero rauw in de salade verwerkt door hem een paar minuten te masseren met wat citroensap en zeezout om de bladeren zachter te maken. De spruitjes zijn geroosterd met citroensap, ahornsiroop, zout en peper, waardoor ze lekker zoet èn hartig worden. Met peperige radijskiemen erbij is dit een bordje vol gezonde, seizoensgebonden heerlijkheid en ik ben vreselijk gelukkig met het resultaat!
Nu Sinterklaas achter de rug is, kan ik me helemaal gaan richten op de plannen voor het kerstdiner met de hele familie. Onze beproefde aanpak is om de tafel vol te zetten met verschillende kleine vegetarische gerechten, zodat er voor elk wat wils is. Deze salade is verfijnd genoeg om hierbij te serveren, maar hij is ook robuust genoeg om mee te nemen als doordeweekse lunch: hiervoor hoef je alleen de cavolo nero en de dressing in een glazen pot te doen met de overige ingrediënten er bovenop. Door de kruiden en kiemen als laatste toe te voegen en de salade pas te mengen vlak voordat je hem opeet, blijft alles knapperig en vers.
Als je geen pronkbonen te pakken kunt krijgen, geven zwarte bonen hetzelfde dramatische kleureffect; wat de smaak betreft kun je de pronkbonen eventueel vervangen door limabonen. Voor opmerkingen over het gebruik van gedroogde bonen en hun ingeblikte varianten, zie de kievitsbonenpost.
Veel kookplezier!
Cavolo nerosalade met pronkbonen en geroosterde spruitjes – 4 p.
Ingrediënten
- 80 g gedroogde pronkbonen of 250 g gekookte bonen
- 200 g sugar snaps, afgehaald
- 500 g paarse spruitjes, schoongemaakt
- 3 el. citroensap
- 2 el. ahornsiroop of agavesiroop
- 2 el. olijfolie
- 1 el hazelnootolie
- 250 g cavolo nerobladeren (of boerenkool, als de palmkool er niet is)
- 15 g platte peterselie
- 50 g hazelnoten, grof gehakt
- 80 g radijskiemen, taugé of andere kiemgroenten
Bereiding
Doe de bonen in een pan, zet ze onder koud water en breng dit aan de kook. Laat de bonen ongeveer 45-60 minuten zachtjes koken, begin na 40 minuten te controleren of ze al gaar zijn. Giet ze dan in een vergiet, spoel ze af onder de koude kraan en bewaar ze tot gebruik in koud water.
Verwarm intussen de oven voor op 220oC.
Breng een tweede pan water aan de kook. Blancheer de sugar snaps zo’n 30 seconden tot ze felgroen en nog steeds knapperig zijn. Schep ze met een schuimspaan uit het water en doe ze in een vergiet. Spoel ze af met koud water en zet ze opzij.
Doe nu de spruitjes in het kokende water en blancheer ze een minuutje. Hun kleur is zuurafhankelijk, dus als je ze zo blancheert, worden ze plotseling blauwig groen, maar maak je daarover geen zorgen; als je ze daarna roostert met citroensap, worden ze weer helder paars. Giet ze af en spoel ze koud af. Halveer de grotere spruiten in de lengte, laat de kleinere heel. Meng de spruiten met een eetlepel van de olijfolie en verspreid ze over een bakplaat. Bestrooi ze royaal met zout en versgemalen zwarte peper. Rooster ze 10 minuten in de oven.
Scheur intussen de cavolo nerobladeren van hun stelen. Verdeel het blad in kleine stukjes; de stelen worden niet gebruikt. Doe de blaadjes in een kom en besprenkel ze met wat zout en een eetlepel van het citroensap. Wrijf het zout en citroensap met je vingers in de bladeren en hou dit een minuutje vol; de bladeren worden hierdoor zachter, donkergroen en knapperig.
Meng de overgebleven twee eetlepels citroensap met de ahornsiroop. Haal na hun 10 minuten roostertijd de spruitjes uit de oven en hussel ze met de helft van het citroenmengsel. Zet ze terug in de oven en rooster ze nog 5 minuten, tot ze gekaramelliseerd zijn en knapperig aan de randjes.
Meng de laatste eetlepel olijfolie met de hazelnootolie en het overgebleven citroenmengsel tot een dressing. Breng op smaak met zout en peper.
Snijd de sugar snaps in smalle reepjes. Verdeel de cavolo nero over vier borden. Schep hier de sugar snapreepjes, de geroosterde spruitjes, peterseliebladeren, hazelnoten en kiemgroenten bovenop.
Enjoy!
Kleurige salade met kievitsbonen en groene kruidendressing - Berries & Lime
11 december 2016 @ 15:57
[…] deze vrolijke, zonnige salade. Als je benieuwd bent naar hoe de mijne is uitgevallen, kun je die hier […]
26 januari 2018 @ 08:56
Beste Sandra,
Vanochtend heb ik met plezier jouw website gelezen!
Wat een mooie, pure recepten en geweldig mooie foto’s. Simpel, niet teveel maar precies de juiste sfeer.
Ik krijg er zoveel inspiratie door, dankjewel daarvoor!
Wel een vraag over de salade met cavalo nero. Is dat niet hetzelfde als palmkool? En is dit rauw wel lekker? De palmkool heeft een stevige blad en nerf, door verhitting wordt hij juist lekker zoet (net als boerenkool) Ik heb hem geroerbakt met een sjalotje, wat knoflook, tijm en bacon.
Veel succes met je prachtige website!
Marielle Lensen
Driebergen
26 januari 2018 @ 22:55
Beste Mariëlle,
Dankjewel voor je lieve, uitgebreide reactie! Cavolo nero is inderdaad palmkool. Voor deze salade snijd ik de harde centrale nerf weg en scheur de rest van het blad in stukjes. Als je het blad daarna kneedt met citroensap of limoensap en wat zout en eventjes laat staan, wordt het fris en een stuk zachter van structuur. Omdat de kool wel wat bite houdt, vind ik hem zo heel lekker als basis voor een maaltijdsalade en ook mijn meiden worden er erg blij van. De manier waarop jij hem klaarmaakt, klinkt trouwens ook heel lekker, die zal ik eens loslaten op de palmkool uit mijn tuin (maar voor mij dan met een alternatief voor de bacon 😉 ). Ik ben benieuwd hoe je de rauwe palmkool vindt! Hartelijke groet,
Sandra
P.S. Ik heb je even gegoogled; gefeliciteerd met het winnen van de publieksprijs voor je soep; hij klinkt heerlijk 🙂